Voorjaarsgras maaien

Hoe komen wij de winter door met de voeding van de koeien? Denk dan aan het verhaal van de krekel en de mier. Het is niet voldoende om in de zomer te zitten niksen en zingen, dan heb je armoede inde winter.
Neen, wij doen zoals de mier: wij zorgen voor voldoende voorraden van eten voor onze koeien.
In het voorjaar zien wij de beste grasgroei en ook de beste en smakelijkste kwaliteit van het gras.
Zo ongeveer rond 1 mei houden wij regelmatig het gras in het oog: als vanuit de bladsteel de aar naar boven begint te komen, dan is het ideale moment om het te gaan maaien: dan is de beste kwaliteit van gras + het smakelijkste aanbod.
Wij wachten dan af en kijken bang naar de weerberichten, als wij een 3 à 4 dagen zonnig weer vooruit zien, dan vliegen wij erin.
Eerst wordt er gemaaid, wij doen dat grotendeels zelf met een kleinere maaier van 2,20 meter, maar wij laten ons ook bijstaan door de loonwerker die komt met een dubbele combinatie: een maaier voor en een maaier achter op de traktor. Samen goed voor meer dan 5 meter per keer.
Het gras ligt dan in een "zwad", maar zo kan het niet drogen en blijft het gras groen en vochtig.
Daarom zullen wij het gras openschudden, wij hebben een Lely Lotus Stabilo 900 van 9 meter met 8 rotors met tanden op. Zo worden alle plukken gras uit elkaar getrokken en mooi egaal verdeeld over de weide of over het land.
Wij doen dat openschudden enkele keren.
Net voordat wij het gras gaan oprapen of hakselen wordt het gras in rijen gelegd, (zwaden, ruggen of wiersen), dit gebeurt bij ons met een dubbele hark Krone Swadro 807 met zijafleg. Wanneer wij 2 keer rijden hebben we meer dan 10 meter gras mooi opgeruimd.
Daarna komt de hakselaar met 2 karren. Onder veel motorengebrul van meer dan 600 pK wordt alle gras via een pick-up opgeraapt en door de hakseltrommel netjes versneden in stukjes van ongeveer 2 cm. Dat vraagt veel vermogen.
De aanhangwagens of silagewagens brengen dat versneden gras naar de boerderij, daar wordt het tussen muren gelost in een mooi egaal tapijt (50 meter lang), en vervolgens rijden wij daar op met de traktorbanden met veel gewicht om de lucht uit het gras te drukken. Een soort van luchtdicht of vacuüm verpakken.
Als dit alles gedaan is wordt die hoop gras afgedekt met een plastiekfolie en verzwaard met tegels aan de zijkant en autobanden in het midden.

Zo kan het gras verder bewaren om te voederen aan de koeien gedurende de winter, en weer tot aan het volgende voorjaar.

Naar buiten ! !

Onze koeien staan niet altijd op stal ! Neen, dat doen wij alleen in de winter als het buiten koud weer is, als het te veel regent en ook als er buiten helemaal geen gras te eten is.
Maar, dan komt er in het voorjaar plots een moment dat er buiten wél gras genoeg staat, dat het zonnetje schijnt en de weersverwachting een beetje goed i. dan doet de boer zijn rondgang rond de weiden, vervangt wat weidepalen en een afgebroken prikkeldraad, en dan gaat plots de staldeur open.
Koeien kijken naar buiten, voelen zich onwennig, hun ogen kijken verwonderd naar de zon,maar toch zetten ze al vlug een paar aarzelende stappen buiten.
Niet lang daarna schakelen een ze een versnelling hoger en rennen ze naar de weide waar ze hun poten kunnen uitgooien. In de stal klinkt dan al vlug boe-geloei van koeien die het allemaal raar vinden dat ze hun collega's uit de kudde daar zien rennen. En zelf weten ze niet goed meer langs waar naar buiten.
Maar toch, een tijdje later zijn ze allemaal buiten, en dan moet de boer zorgen dat ze in een zelfde wilde vaart niet allemaal weer naar binnen willen, want anders wordt het dringen en duwen.
Een kwartiertje later legt de eerste stramme koe zich alweer neer op de grasmat, anderen lopen nog wat rondjes of ambeteren hun soortgenoten door een beetje te vechten.

Ja, ze hebben zo het voorjaar in de kop, dat zie je wel !