donderdag 16 mei 2013

Wachten op de zon

Het is natuurlijk allemaal vlug vergeten, maar het voorjaar was bijzonder guur en koud. Daardoor is de grasgroei minimaal geweest en wachten we nu nog altijd op een streepje zon en een beetje groei om een fatsoenlijke snede gras te kunnen oogsten. Voor de leken onder ons: wij doen dit niet omdat wij overschot of "teveel" hebben, maar dit gras moet dienen als voorraad om aan de koeien te voederen in de winter.
Vol spanning zitten wij (en ik veronderstel bijna alle boeren) te wachten op een 3 - 4 dagen mooi weer om dan de eerste dag te maaien, vervolgens het gras open te spreiden zodat het kan drogen, dit liefst meerdere malen, maar dit hangt af van zon en wind. De derde of vierde dag wordt dit in rijen afgelegd en opgeraapt door de hakselaar die het fijn snijdt en in wagens blaast, zij brengen het naar de boerderij waar het op een grote hoop gelegd wordt, opengespreid en luchtdicht vastgereden. Plastiek erop, luchtdicht afsluiten met banden en zandzakjes of tegels.
Daarna moeten we mest openvoeren, ploegen, klaarleggen en maïs zaaien, alles liefst zo vlug mogelijk voor een optimale groei.
Normaal gezien is dit een tweetal weken eerder op het seizoen.
Ja, eens te meer is het gezegde waar "dat het de natuur is die boert" en "dat de portefeuille van de boer buiten ligt"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten